Loslaten is anders vasthouden

29 september 2017 - Diani Beach, Kenia

Mijn eerste blog vanuit Kenia. Gisternacht aangekomen. Toch gek dat het alweer lijkt dagen hier te zijn. We beginnen eigenlijk pas net. De heenreis was lastig. Al die uren zitten en nog niet zo lang geleden in het ziekenhuis gelegen. Snel hersteld, maar ook weer snel begonnen en daar zit je dan 9,5 u. na te denken en bij elk kriebeltje te bedenken wat het zou kunnen zijn. Goed, ik ben er en vandaag zijn we dan ook echt begonnen. Overigens gaat het ook goed en ben ik fit om er vol voor te gaan. Dat bleek vandaag gelukkig wel.
Vanmorgen door Ukunda naar Forrest Lodge gereden en de drukte en vooral de geur weer mogen ervaren en opsnuiven. Vooral diegene die ooit in Afrika zijn geweest zullen dat herkennen. Vanmorgen een bijeenkomst met de CSO's (Curriculum suport officers) gehad over de beoordelingssystematiek (appraisel) die hier vanuit de overheid is ingevoerd. Vanuit de visie van T4T zouden we die graag meer ontwikkelingsgericht inzetten en dan is het een succes te noemen dat deze mensen aansluiten bij onze kick off bijeenkomst. Dat was een paar jaar geleden ondenkbaar. Toch de kracht dat T4T als sinds 2003 in dit gebied werkt en probeert met alle lagen in het onderwijssysteem samen te werken. Het schijnt dat andere counties (wij werken binnen Kwale county) jaloers zijn op de intensieve wijze waarop hier wordt samengewerkt. Vanmiddag hebben Gert-Jan en ik met de trainees de tweedaagse voorbereid (morgen en overmorgen) waarin we het tweede blok aanbieden. Educational leadership en zoals ik al schreef krijgen zij een belangrijke rol. We gaan overdragen. In blok 1 hebben zij nog vooral geobserveerd, maar in blok 2 zijn Athumani, Tamasha, Mzungu, Bakari en Mwanarushi aan zet. Mwanarushi was vanmiddag ook gastvrouw omdat alle Nederlanders bij haar op school gegeten en de workshops voorbereid hebben. Zij heeft de vaart eronder. Hoezo Pole pole (rustig-rustig) als een generaal stuurde ze commando's over haar schoolterrein, hurry hurry, om te zorgen dat we niets te kort kwamen. Ze verwijten ons Nederlanders vaak teveel Haraka haraka (snel snel) te zijn. Nou…..
De trainees moeten nog even wennen aan hun nieuwe actieve rol, maar ze pakken het goed op. Ze nemen vanaf morgen gedeeltes van onze lessen over en worden als begeleider ingezet binnen de verwerkingsopdrachten. Zij hebben er zin in, hoewel het ook erg spannend is. We hebben ze vanaag op weg geholpen. Loslaten is anders vasthouden. Gert Jan en ik hebben er vertrouwen in en vooral heel veel zin in de komende dagen.
Ook de apen zijn er weer, niet te vergeten. Vandaag wachtte er eentje geduldig in een mamgo tree boven ons om later zelf te gaan lunchen ;-)

Groet, Michiel

Foto’s

4 Reacties

  1. Piet:
    29 september 2017
    Fijn om te lezen dat je lekker enthousiast en fit bent.
    Veel succes verder en zet hem op
  2. Rieky Wattenberg:
    29 september 2017
    Fijn dat je de reis goed hebt doorstaan veel succes de komende week.
  3. Corine Peters:
    29 september 2017
    Succes Michiel en blijven genieten van alle bijzondere momenten!
  4. Marieke:
    30 september 2017
    Veel succes daar! Leuk om te lezen hoe het gaat.