Mbuguni Primary en Mabambarani primary

Gisteren Mbuguni primary bezocht die niet heel ver van de kust ligt, maar slecht bereikbaar is vanwege de ligging. Daarnaast is het een erg arm gebied. Het is er droog en er groeit eigenlijk niets, op een paar baobabs na.

Een klas bezocht met 120 leerlingen (er is ook een klas met 129 leerlingen op deze school). Grade 2. Toch een interessante les gezien met veel interactie. De les ging over afval en werd buiten interactief voortgezet met afval sorteren.

Deze 120 leerlingen zaten in één ruimte (zie foto's) op de grond, zonder meubilair. Ik werd er stil van, maar met een jonge leerkracht voor de groep die er echt alles probeerde uit te halen. Ze is zwanger vandaar dat ik toch eens doorgevraagd heb hoe dat nu hier gaat, met verlof en zo.

Het begin van het verlof dat is gemakkelijk te onthouden want dat begint gewoon als het kind geboren wordt. En dat gebeurt dus ook weleens op school. Daarna hebben ze vier maanden verlof (voorheen 3 maanden) en dan gaan ze weer aan het werk. Het kind blijft achter bij familie of bij een maid.  leerkrachten werken meestal een aantal uren (soms zelfs langer) reizen van hun eigen woonplaats dus in de praktijk zien ze hun kind alleen in het weekend, soms alleen in de vakantie. Op de Mambaberani primary die ik vandaag bezocht was er ook een vrouwelijke leerkracht met een kleine baby. Borstvoeding in de teamvergadering. Niemand kijkt er hier van op.

De headteachter die ik gisteren bezocht had de dag ervoor een ernstig motorongeluk gehad (en dat is niet gek met de weg ernaartoe…) en wilde per se afstuderen dus hij was gewoon op school.

Hij ging ervoor, maar ik heb het programma wel ingekort en op de terugweg de chauffeur gevraagd om te rijden en hem naar het ziekenhuis gebracht. Hij zat al in het verband met enorme zwellingen en ik ben bang dat zijn andere pols misschien ook wel gebroken is.

Maar zoals dat hier gaast, niet zeuren, gewoon doorgaan.

Ik hoop dat het meevalt en dat hij zaterdag aansluit bij de final celeberation, want hij is geslaagd!

Vandaag dus de Mambaberani bezocht. Een school aan de Tanzaniaanse grens. De laatste school van de county. Verder geen wegen en in de buurt van Tsavo-west en de Kilimanjaro. Er leven vooral Massai in het gebied. Dat zie je aan de gebrandmerkte rondjes op de wangen van de kinderen en de typische kleding onderweg. Eén van de grootse gevaren voor de kinderen zijn dan ook de olifanten die om de school heen lopen en dit jaar al 8 mensen hebben gedood. Er schijnt één olifant te zijn met maar één slagtand die zeer gevaarlijk is. Waarschijnlijk is zijn andere slagtand door stropers eraf gehaald en beschermt hij zichzelf dus. Het gevaar is reëel want de route ernaartoe lag vol met verse olifantendrollen. 

Een school met veel uitdagingen; hoge absentie vanwege het gevaar van olifanten, vroege zwangerschappen en kinderen die nodig zijn om het vee te drijven.

Een prachtig team dat hard werkt om goed onderwijs te verzorgen. Kijk maar eens naar de foto's hoe de klassen eruit zien. Muren van klei en veel kinderen in de klas. Een team van 6 leerkrachten voor 675 kinderen!

Ook deze headteacher is geslaagd en wordt vanavond gebeld om morgen naar de final celebration te komen.

Daarover na morgen meer.

Ik kijk uit naar morgen.