Schoolvisits and visit TTC Kwale in Kinango

Afgelopen maandag en dinsdag op schoolbezoek geweest. Twee dagen ver weg, op een aantal uurtjes reisafstand.

Er is vanaf deze week veel regen voorspeld. Dit  komt door El Nino. In deze regio valt meer regen door dit weersverschijnsel. Goed nieuws zou je kunnen denken, maar helaas spoelt alle vruchtbare grond weg na zoveel regen. Daarnaast worden de (niet geasfalteerde) wegen onbegaanbaar.

Maandagmorgen was het dan ook nat op weg naar de school. Een aantal keren stond het water bijna tegen de deuren van de auto. Zoals chauffeur Daniël (Dan) verzuchtte: 'I'll pray it doesn't rain now.' Gelukkig werd er geluisterd naar hem, we kwamen goed aan.

Na drie uur rijden kwamen we aan op de Lwara primay. Ik was de eerste Mzungu (blanke) dus ik was de bezienswaardigheid. De jongste kinderen waren zelfs een beetje bang. En dan ook nog zo'n lang exemplaar :-)

Een klassenbezoek afgelegd en een interactieve vergadering bijgewoond. De headteacher Ali zet grote stappen. Mzungu, zijn Keniaanse coach is in het afgelopen half jaar drie keer bij hem op bezoek geweest. De opleiding en vooral de tussentijdse begeleiding (coaching on the job) werpen hun vruchten af.

Bij de teaminventarisatie  op welke wijze de KCPE scores omhoog zouden kunnen kwam ik wel een heel bijzondere tegen in het verbeterrijtje van het team. 'To be closer to their almight through prayers'. Gelukkig waren er ook praktische verbeterpunten t.a.v. het leerkrachtgedrag.

Verder zag ik een gymles waarbij de leerkracht erin slaagde om een actieve les te geven aan een grote groep. Een les met maar vier ballen. Een topprestatie lijkt mij.

Op de terugweg een gekookte maiskolf langs de weg gekocht. Een heerlijke lunch.

Afgelopen dinsdag naar de Mikameni primary afgereisd. Wederom vertrokken we in de stromende regen. Op hoogte van Msambweni zagen Dan en ik een prachtige regenboog. Ik vertelde dat wij zeggen dat er wellicht een grote pot met goud ligt aan het einde van een regenboog, maar ook dat ik deze helaas nog nooit gevonden had. Dan vertelde dat waar hij opgegroeid is verteld wordt dat een regenboog een signaal is dat de Hyena's een bruiloft hebben in het bos.

Toch mooi, verschillende verhalen bij hetzelfde weerfenomeen. 

Bij de klassenobservatie zag ik een les wetenschap en techniek. Met drie gasbranders werden er proefjes gedaan. Wat toch opvalt is dat de kinderen stil zitten, afwachten, overal vanaf blijven en luisteren. Hierdoor konden de proefjes veilig en in rust uitgevoerd worden. Kijk maar eens naar de video. Zou dit er in Nederland ook zo uitzien?

Na het schoolbezoek weer naar het hotel en op de terugweg maar weer mais gekocht, nu een gekookte en een geroosterde kolf. Wordt wel eentonig zo :-), maar wel lekker.

Woensdag een bezoek gebracht aan de TTC (Pabo) Kwale in Kinango. In eerdere blogs heb ik al geschreven over het belang van deze nieuwe opleiding voor deze regio. Gert Jan, Jan en ik legden dit bezoek af om goed in contact te blijven met ze. Daarnaast zijn we nieuwsgierig hoe het er  nu voorstaat. Het aantal studenten is gegroeid van 50 (de 50 huidige tweedejaars) naar 400 (met 350 nieuwe eerstejaars studenten).

De heenweg was weer een heel gehobbel. De voorbereidingen voor het asfalteren zijn gestart, maar de afronding zal nog wel een jaartje of wat duren verwacht ik. Ik denk tenslotte ieder half jaar dat het al bijna zover is…

Op de heenreis en terugreis goed rondgekeken naar olifanten. Helaas niet gezien. Wel uitwerpselen en heel veel geknakte jonge bomen. Een tweetal van de SNE-workshops heeft eerder in de week meer geluk gehad. Zij hebben er één gezien. Mijn laatste olifant op deze weg is toch alweer zo'n 12 jaar geleden.

De TTC is al bijna afgebouwd en door het lerarentekort hebben ze de  eerstejaars verdeeld over 2 groepen van 150. Een immense klas (zie foto) vol met studenten. Ik moest dan ook even slikken toen ik mezelf voorstelde. Grappig dat we hier de zoon (Sami) van onze Keniaanse trainer Mzungu (met hem was ik maandag mee op stap) ontmoet hebben. Jan herkende hem (hij is eerstejaars) aan zijn loopje. 'Hé, dat loopje lijkt op die van Mzungu, dan is hij het misschien wel.' Gevraagd aan de docent en ja hoor, hij was het. Samen een foto gemaakt en naar Mzungu opgestuurd.

De TTC is gegroeid en de meisjes slaapzalen zijn reeds bewoond. 200 meter verderop staat het jongensverblijf, met een hoog hek ertussen! 

Op deze TTC worden leerkrachten opgeleid. Wij zullen de studenten over een aantal jaren in onze workshops tegenkomen.

Met de directeur en de lector samen bijgepraat over samenwerking en geluncht. We begonnen 's morgen met thee en ik had toch echt dat gekookte ei beter kunnen laten liggen. PFFFFF. Op dit moment, zeker 24 uur later gaat het gelukkig wel weer.

Gisteren op de terugweg kwamen we vast te staan. Om het vele regenwater af te voeren werd er ter plekke een sloot door de weg gegraven. Daar kon onze auto echter niet doorheen. Na 15 minuten heen en weer steken door onze chauffeur konden we gelukkig weer verder. Ik begon mezelf toch echt even zorgen te maken.

Vanmorgen ben ik, na een beroerde avond en een iets betere nacht, toch maar in de taxi gestapt. Met een hoop Imodium in mijn lijf zou het wel goed moeten komen. Dat was gelukkig ook zo. Op een banaantje na vandaag verder niets gegeten. Nu lijkt de maag weer in orde. Hakuna matata.

Door de regen was de weg door Shimba Hills vanmorgen nog net te doen, maar het is maar goed dat ons werk op de scholen er nu opzit. Het regent steeds harder en vaker.

Daniëlla ging vandaag mee op weg naar een school in Samburu (nog een uurtje doorrijden na Kinango, de verste subcounty in onze regio).

We kwamen goed aan op Sakake primay. De directeur, Ruth, is twee jaar geleden gestart als directeur (haar eerste directiefunctie) en trof toen een school aan, bestaande uit een paar lokalen, gebouwd van hout en leem. Nu staat er echter een school met een aantal door Safaricom gesponsorde lokalen. Zij heeft gezorgd voor deze sponsors en daar mag ze trots op zijn. 

Ook heb ik de meest interactieve e inhoudelijk sterke teamvergadering van de laatste jaren meegemaakt.

Een groot compliment aan Ruth! Wat een power en wat staat ze goed in contact met haar (relatief jonge) team.

Ik geniet volop.

Morgen een dagje rust, op een kort overleg in de ochtend na. En dan; zaterdag de laatste trainingsdag van het tweede blok, de final celeberation (dit jaar op het terrein van Kidscare Kenya service centre) en zaterdagnacht weer terug naar huis!